“ခေါင်းပြတ်တောင်စောင့်မဖဲဝါ”

‎ကိုကြီးစိန်သောင်းလည်းကြားလိုက်တဲ့ပုံပဲဗျ ဘုရား ဘုရားနဲ့ပါးစပ်ကဘုရားပဲတနေတော့တာဗျို့။ ‎တာတေ မင်းဘာမြင် လိုက်တုန်း ‎ခေါင်းပြတ်ကြီး လက်ထဲမှာလူခေါင်းပြတ်ကြီးဆွဲလာတာဗျ ‎”ဟေ ဒီသူရဲကြီး ကလူသတ်နိုင်သလားတာတေ ရ” ‎ဪ ကိုကြီးစိန်သောင်း ကလည်းသတ်နိုင်လို့ပဲ လူခေါင်းကြီးဖြတ်ယူလာတာပေါ့ဘယ်ရွာကဘယ်သူ့ကို သတ်လိုက်တယ်ဆိုတာ မနက်ဖြန်တော့သိရမှာပေါ့ဗျာ။ ဟာတာတေ ကလည်းလူသတ်တာဖြစ်ချင်မှဖစ်မှာပေါ့ကွ […]

Learn more →

မောင်းထောင်ရွာအနီးက လက်ပံပင်ကြီး (စဆုံး)

မရီမြင့်၏ ဦးနှောက်များ၊ အသားစများမှာ လမ်းတစ်လျှောက်လုံးပြန့်ကျဲနေသည်။ ဖြူဖြူပျော့ပျော့ ဦးနှောက်အဖတ်များ လွင့်စင်ထွက်နေသည်မှာ မြင်မကောင်းပေ။ မရီမြင့်အလောင်းကို မည်သူမှ မသယ်ယူရဲသဖြင့် လက်ရဲဇက်ရဲရှိသည့် လူမိုက်များက သယ်ဆောင်ရသည်ဟုဆိုသည်။ ကွန်ကရစ်လမ်းမှ ဦးနှောက်ဖတ်များနှင့် သွေးများကို အတော်ပင်သန့်ရှင်းယူလိုက်ရသည်။ မရီမြင့်သေဆုံးသည့်အနားတွင် လက်ပံပင်ကြီးတစ်ပင်ရှိရာ […]

Learn more →

သွေးကြွေးတောင်းတဲ့ည(ဇာတ်သိမ်း)

ကဝေကြီးဥက္ကာက လှမ်းအော်ပြီး ပြောလိုက်တာဗျ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဘိုးလူပေရဲ့ ရင်ညွန့်နေရာတည့်တည့်ကနေပြီး အနီရောင်စက်လုံးလေး ထွက် လာတယ်။ စက်လုံးလေးက ရှေ့ကိုတစ်တောင်လောက် ရွေ့လာပြီး သုံးလုံး ခွဲထွက်သွားတယ်ဗျ။ “ရှီ” ဆိုတဲ့ အသံလေး မြည်သွားပြီး ကဝေကြီးသုံးယောက်ရဲ့ ရင်ဘတ် […]

Learn more →

တစ္ဆေမှော်(စ/ဆုံး)

ကျုပ်တို့က နောက်ကလိုက်ပေါ့ဗျာ။ မျောက် ငိုပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်မှာ ကျုပ်ကိုထိုင်ခိုင်း ပြီး ဆရာကြီးက အင်းတစ်ချပ်အပ်တယ်။ပြီး တော့ ကျုပ်ကိုတော့ စည်းချပေးတယ်။ ကျုပ် သိပြီးသားဗျ။ဒီလိုကိစ္စကြီးမျိုးမှာ ရေမသောက် ရဘူး။ဆီးမသွားရဘူး၊ အစားအသောက် မစား ရဘူး။ ဒါတော့ ကိုကောင်းစံက […]

Learn more →

အောင်မြတ်သာနှင့်စမတစ်ကွက်သွေးပွက်ပွက်

” ဒီအိမ်မှာရှိတဲ့ ကိုယ်ဝန်သည်ကလေးမကိုလာခေါ်တာ” လို့ပြောလိုက်တဲ့အသံကြောင့် အိမ်ဦးခန်းမှာထိုင်နေတဲ့ ဝါစိန်မျက်နှာပျက်သွားခဲ့တယ်။ ” ဟေ့ ကောင်လေး ဒီအိမ်မှာ ဘယ်ကိုယ်ဝန်သည်မှမရှိဘူး နင်အိမ်မှားနေပြီ ” ” မမှားပါဘူး ဒေါ်ဝါစိန် ကျုပ်ဒီကိုရောက်နေတာကြာပြီ ခင်ဗျားတို့ပြောတဲ့စကားတွေလဲ အကုန်ကြားတယ် ဒါကြောင့် […]

Learn more →

ကျီးကန်းမ (စ/ဆုံး)

သူ့ဆေးမိသွားတဲ့ ကျီးကန်းအားလုံးဟာ သူ့အစေအပါးတွေဖြစ်ပြီး သူခိုင်းတိုင်းလုပ်ကြတော့တာပဲဟဲ့။ သူဒီနယ်ကိုဘယ်လို ရောက်လာလဲ ငါတို့မသိဘူး။ သူနဲ့အတူပါလာတဲ့ ကျီးကန်းတွေရော ဒီနယ်က သူဆေးကျွေးထားတဲ့ ကျီးကန်းတွေရော ပေါင်းလိုက်ရင် ကျီးကန်းတွေထောင်ချီပြီး ရှိနေ ပြီ။ အဲ့ဒီ့တောကျိးကန်းကြီးတွေက ကျီးကန်းမရဲ့အစေအပါးတွေပဲဟဲ့ ” “နေပါဦး […]

Learn more →

အောင်မြတ်သာနှင့်နယ်ပိုင်စက်ကြိုး (စ/ဆုံး)

အစောင့်ပုဂ္ဂိုလ်တွေအနားမရောက်ခင်မှာပဲ မြွေဟောက်ကြီးက အမြှီးနဲ့ရိုက်ထုတ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် လေအဟုန်လိုလျှင်မြန်တဲ့ အစောင့်တွေကိုမထိပဲ အနားမှာရှိတဲ့ သစ်ပင်တွေကိုသာ ရိုက်မိခဲ့တယ်။ ” ရွှပ် ရွှပ် ရွှပ်” ဖျတ်ခနဲ လက်ခနဲရွှေ့လျားသွားတဲ့ ဓါးချက်တွေကြောင့် မြွေဟောက်ကြီးရဲ့ ကိုယ်ကနေ ကန့်လန့်ဖြတ်အစင်းရာတွေထင်လာပြီး ညိုမဲမဲသွေးပုတ်ရည်တွေ စီးကျလာခဲ့တယ်။ […]

Learn more →

ပုဏ္ဏက အတိုက်ခံရတဲ့ရွာ(စ/ဆုံး)

ငါတို့ရွာသားတွေက မင်းကို အမဲသား တစ် ပိဿာ ကျွေးမယ်၊ ဘယ္လိုလဲ ကျေနပ်ရဲ့ လား” “ကျေနပ်ပါတယ်” “ကျေနပ်တယ်ဆိုရင် မင်းခဏထွက်ပြီးရင် မင်းကို ပြန်ခေါ်မယ်” ဆရာဦးထွန်းမောင်လည်း စီရင်စရာရှိသည်ကို စီရင်ပြီး ငှက်ပျောသီးမှည့်တစ်လုံး တောင်းယူ ပြီး […]

Learn more →

အောင်မြတ်သာနှင့်ဇော်ဂနီငတိ ( စ / ဆုံး )

သက်ခိုင်… အခုရင်ဆိုင်ရမှက ဇော်ကနီငတိဆိုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ပဲ. ဇော်ကနီဆိုတာ အတွင်း ၃၇မင်း အပြင် ၃၇ မင်းလုံးကို လိုသလိုစေခိုင်းလို့ရတဲ့ အစွမ်းရှိတယ် တစ်ချို့တွေက ဆိုးသွမ်းသလို တစ်ချို့တွေက အေးဆေးနေကြတယ် ။ ခုကြုံရမယ့် ဇော်ကနီငတိဆိုတာက အပျိုစင်တွေရဲ့ […]

Learn more →

မဖဲဝါမုန်းတဲ့ရွာ (စ-ဆုံး)

မဖဲဝါမုန်းတဲ့ရွာ အပိုင်း(၁) ဤဇာတ်လမ်းသည် ဖြစ်ရပ်မှန်တစ်ခုအပေါ် အခြေခံ၍ ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ (၁) အချိန်ကား ၂၀၂၃ခုနှစ် မတ်လ။ အင်းကုန်းရွာ သုဿန်က ညအမှောင်အောက်တွင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေလေသည်။ လမိုက်ညမို့ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံးကို အမှောင်ထုက ကြီးစိုးထားသည်။ နွေရူးမို့ လေရူးတစ်ချက်တစ်ချက် […]

Learn more →