“ဂမုန်းနတ်သျှင်”(စ/ဆုံး)

အဘိုးကြီး၏ ဆံပင်၊ မုတ်ဆိတ်၊ နှုတ်ခမ်းမွေးတို့မှာ ဗျိုင်းတောင်ကဲ့သို့ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူနေပြီး မုတ်ဆိတ်ဖြူတို့ကရင်ဘတ်အထိ ကော့ကျနေသည်။ မဟာနဖူးနှင့် လိုက်ဖက်သော မျက်ခုံးမွေးဖြူဖြူ ထူထူအောက်မှ နက်မှောင် တောက်ပသော်လည်း ကြည်လင်နေသည့် မျက်လုံးအစုံ၏ အကြည့်က မိုးသီး၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖောက်ထွင်း […]

Learn more →

အလောင်းကောင်နှင့်ပီယဆေး(စ/ဆုံး)

မြို့က အလည်လာသော သူကြီး ဦးသောင်းရှိန်ရဲ့တူမ မခင်ထားလေးကို တွေ့လိုက်ရတုန်းကဆို ပွကြီးရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်နဲ့ခုန်သွားရသည်။ မခင်ထား ရဲ့မျက်နှာလေးက ပွကြီးမျက်လုံးထဲက လုံးဝမထွက်တော့။ မခင်ထားကို တွေ့ချင်လွန်း၍ နေ့ တိုင်းအမျိုးမျိုးလှည့်ပတ်ချောင်းမြောင်း နေတတ်သောသူ့အဖြစ်ကိုတစ်စတစ်စ နှင့်တစ်ရွာလုံးသိသွားကြရာမှမခင်ထား ရဲ့နားထဲအထိ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရသည်။ […]

Learn more →

ထန်းပင်စောင့် လူနီလေး (စ/ဆုံး)

  ” ဘုတ်…” အလုံးကြီးသည် မောင်သောင်း၏ ရှေ့တည့်တည့်ဆီ ကျလာပြီးတောကိ ခဏငြိမ်နေ၏။ ပြီးနောက် တဖြေးဖြေး လှုပ်ရှားလာပြီး ရုတ်တရက် ထခုန်လာကာ တစ်ပေခန့်ရှိ လူနီနီသေးသေးလေး တစ်ယောက်ပုံစံ ဖြစ်သွား၏။ သူ၏ ဦးခေါင်းထက်မှာလည်း ဂျိုသေးသေးလေး […]

Learn more →

ဘွားမယ်စိန်နှင့် စေတီဟောင်းမှဥစ္စာစောင့်(စ/ဆုံး)

ဒေါ်ဝင်းကလည်းအကြမ်းရည်လေးသောက်ရင်းမှ နားထောင်နေခဲ့၏။ “ဘွားပြောတာဟုတ်မယ်ဗျ… အဲ့သည်နားတဝိုက်မှာသိုက်ရှိတယ်လို့ လူပြောများတယ်လေ” “အင်း…ဒါ့ကြောင့်မတော်လောဘသားတွေရဲ့ မျက်စိကျတာကိုခံရတာပေါ့… အခုကိစ္စမှာလည်း သူတို့သိုက်စောင့်တွေ မနိုင်မှဘွားက ဝင်ကူတိုက်ပေးမှာပါ… သူတို့နိုင်တဲ့လူတွေဆိုရင်တော့ ဒီအတိုင်းပဲရပ်ကြည့်နေကြယုံပေါ့ကွယ်…” “ဟုတ်ကဲ့ဘွား…လူလူချင်းဆိုရင်တော့ ကျုပ်တို့လည်းကူနိုင်ပါတယ်ဗျာ…” “အေး…အေး…ဒါဖြင့်မနက်ဖြန်အာရုံမတက်ခင် ဘွားတို့အရောက်သွားကြတာပေါ့… ရွာသစ်ထဲကတော့ဖြတ်သွားလို့မဖြစ်ဘူးကွဲ့… တော်နေလူတွေသိကုန်ရင် သိုက်ဆရာတွေသတိထားမိသွားနိုင်တယ်… […]

Learn more →

ခေါစာ (စ/ဆုံး)

လေအဝှေ့မှာ ဝါးရုံပင်တွေ ယိမ်းနွဲသွားတော့ ထွေးစိန်ရင်ထဲ ဒိတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ မှတ်ကြီး ဝါးချွန်စူးတာ ဒီဝါးရုံတောများလား။ ထွေးစိန် နင်းလျှောက်နေတဲ့ ဝါးရွှက်ခြောက်တွေဟာ ခုမှ အသံပိုမြည် လာသလိုပဲ။ ထွေးစိန် မြန်မြန်လျှောက်ခါမှ ဝါးရုံပင်တွေက ပိုပြီး ယိမ်းနွဲ့လာသလို…၊ သစ်ရွက်ခြောက်သံတွေ […]

Learn more →