”..ဟာ ဒီလိုဆိုနေရာကျတာပေါ့ ခုညကစပြီးစမ်းကြည့်ရအောင် ဒီကောင်တွေရွာထဲဝင်ပြီးကတည်းကပေါ်မလာတာ
ဆိုတော့ခုလောက်ဆို အစာအသည်းအသန်ဆာနေရောပေါ့….”
”…ပထမဆုံးဆေးခါးသီးရသလောက်ရှာကွာ
နောက်ပီလောပီနံဥရှာ အဲနှစ်မျိုးကိုထမင်းနဲ့
ဆတူရောထောင်းပြီးရလာတာကအဆိပ်ပဲ
သူ့အနံအသက်ကခွေးအတွေကိုဆွဲဆောင်
နိူင်တယ် အဲ..စားမိရင်တော့ ဖြေဆေးမရှိဘူးနော်
အဆိပ်ကဘယ်လောက်ပြင်းလဲဆိုရင်
သေသွားတဲ့အကောင်ကိုတခြားအကောင်ကို
တစ်ခြားအကောင်တွေကစားမိရင်တောင်
တခြားအကောင်တွေပါ သေတာပါပဲ
ခွေးအမျိုးပါပြုတ်သွားလိမ့်မယ် အောင်ပွေ.
အဆိပ်ကစားမိရင်သုံးလေးရက်လောက်မှအစွမ်းပြတယ်…”
”..အစောကြီးကတည်းကပြောရောပေါ့ ဖိုးတေရယ်
ငါအခုပဲ သူကြီးဆီသွားမယ် မင်းပြောတာတွေ
သူကြီးကိုပြောပြီး စီမံခိုင်းရမယ်…..”
ကျွန်ပ်ပြောလိုက်သောအဆိပ်သတ်နည်းမှာ မျိုးပြုတ်နိူင်သည့်အရေးမို့ ကျွန်ပ်စိတ်မသက်မသာ
ဖြစ်မိရသည်မှာအမှန်ပင်ဖြစ်ကြောင်းဝန်ခံရမည်ဖြစ်၏။
နောက်တစ်နာရီခန့်အကြာတွင် အောင်ပွေပြန်ရောက်လာ၏ ။ ကျွန်ပ်ပြောပြသော
အစီအစဉ်ကိုရွာလူကြီးအားပြောပြရာ ရွာလူကြီးမှာ
သဘောကျလက်ခံ၍ရွာမှကာလသားများကို
ဆေးခါးသီးပီလောပီနံဥများရှာဖွေရန်အဖွဲ့ခွဲစေလွတ်ထားကြောင်းသိရ၏ ။
ရွာမှတခြားသူများကိုလည်း ထမင်းတစ်အိမ်တအိုးချက်ပြုတ်ခိုင်းထားကြောင်းကြားသိရ၏ ။
ညနေပိုင်းရောက်သောအခါ လက်ထောင်းဆန်ဖွတ်ဆုံများခြေဖြင့်နင်းရသောမောင်းဆုံများကိုအသုံးပြု၍ ဆေးခါးသီး၊ပီလောပီနံဥများကို
အရင်အမူန့်ကြေစေရန်ထုထောင်းစေ၍အမူန့်ရလာသောအခါထမင်းနဲ့ရော၍နောက်တကြိမ်ရောထောင်းခိုင်းရပြန်၏ ။
အားလုံးပြီးစီးချိန်တွင်ညမှောင်ရီဖျိုးဖျအချိန်သို့
ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီဖြစ်၏ ။
အဆိပ်ဖော်စပ်ခြင်းကိုကျွန်ပ်ကဘေးမှလမ်းညွန်၍
အားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်သွားချိန်တွင် ကျွန်ပ်တာဝန်ပြီး
သွားသောအခါ ကျွန်ပ်တာဝန်ပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်ရာ
ရွာအရပ်လေးမျက်နှာအနှံ့အဆိပ်လိုက်ချခြင်းကိုအောင်.ပွေမှဦးစီးဦးဆောင်ပြုလုပ်လျက်ရှိနေ၏ ။
ကျွန်ပ်မှာ လူသားများကိုကယ်တင်သလိုဖြစ်သော်လည်းတခြားသောမျိုးနွယ်စုတစ်ခုကိုအဆိပ်ခတ်သတ်ရန်နည်းပေး
လမ်းညွန်လုပ်မိရခြင်းကြောင့်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိရခြင်း
ဖြစ်၏ ။
ညရောက်ချိန်တွင်အောင်ပွေအိမ်တွင်
လူစု၍အခြေအနေကိုနားစွင့်နေမိကြ၏ ။
ညအနည်းငယ်နက်သောအခါ ရွာပတ်ချာလည်မှခွေးအအူသံများစတင်ကြားရတော့၏။
အစပထမတစ်ကောင်စနှစ်ကောင်စအော်ဟစ်သံနဲ့အတူနောက်ပိုင်းအုပ်စုလိုက်အော်ဟစ်သံများရွာပတ်ချာလည်မှကြားနေကြရတော့သည်။
ကျွန်ပ်မှာ ထိုအဆိပ်အကြောင်းကောင်းစွာသိသူဖြစ်၏ ။
မြန်မာပြည်မြောက်ပိုင်းအရပ်တွင်
လက်တွေ့မြင်ခဲ့ကြုံခဲ့ရပြီမို့ ခွေးအများကြိမ်းသေစားမည်မှန်းကြိုသိနေ၏ ။
တစ်ခြားသောတိရိစ္ဆာန်များမည်မျပါးနပ်ကောက်ကျစ်စေကာမူလူသားများလောက်မကောက်ကျစ်မရက်စက်နိူင်ကြောင်းတွေးနေမိပြန်သည်။
ခွေးအများမှာ ရွာပတ်လည်တွင်ချထားသော
အဆိပ်ထမင်းများကိုစားကောင်းကောင်းနဲ့စားနေကြဟန်ရှိ၏ ။
ရွာအတွင်းဝင်မလာကြပဲရှိနေသည်။
တစ်ညလုံးအော်နေသံများရွာပတ်လည်မှသာကြားနေရ၏။
အားလုံးရင်တမမဖြင့် မအိပ်စက်ပဲ အောင်ပွေအိမ်ရှေ့ မြေပြင်ပေါ်တွင် မီးဖို၍ရေနွေးကြမ်းတစ်အိုးပြီးတစ်အိုးကျိုလိုက်သောက်လိုက်ဖြင့်ရှိနေကြ၏။
အဓိကစကားပြောနေရသူမှာကျွန်ပ်ဖြစ်ပြီးမြန်မာပြည်အနှံံ့ကြုံတွေ့ခဲ့ရသောသည်းထိတ်ရင်ဖိုအကြောင်းအရာဇတ်လမ်းများကို ပြောပြခိုင်း၍ ပြောပြနေရခြင်းဖြစ်၏ ။
တစတစဖြင့်ခွေးအအော်သံများမှာဝေး၍
ဝေး၍သွားလျက်နောက်ဆုံးတွင်လုံးပျောက်ကွယ်သွားပါတော့၏ ။
ကျွန်ပ်မှာ မြိတ်ကျွန်းစုဖက်သို့ရောင်စဉ်ကကြုံခဲ့ရသော ပင်လယ်ရေသူရဲဇတ်လမ်းကိုနားထောင်နေစဉ် ခွေးအအော်သံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရသောကြောင့်
ပြောလက်စ စကားကိုရပ်၍ ခနရပ်လိုက်ရင်းထိုအသံ
ကိုနားစွင့်ကြည့်ရာခွေးအအော်သံမှာအော်သံနဲ့မတူပဲငိုကြွေးနေသံနဲ့တူနေသလိုစိတ်အတွင်း ထင်နေမိ၏။
အော်သံမှာပျောက်မသွားပဲဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေခြင်းကြောင့်ကျွန်ပ်စိတ်အတွင်းဖော်ပြရန်ခက်သောခံစားမူနဲ့အတူလူကအလိုလိုမတ်တတ်ရပ်ပြီးသားဖြစ်သွားတော့၏။
ကျွန်ပ်ရုတ်တရက်ထရပ်လိုက်ခြင်းကြောင့်ကျန်သူများကနားမလည်နိူင်စွာကြည့်နေသလို အောင်ပွေမှ
”..ဘာဖြစ်လို့လဲ…ဖိုးတေ….”
”…ဒီခွေးအအော်သံက တစ်ခုခုအကြောင်းရှိနေသလိုပဲ ငါသွားကြည့်မလို့…”
”…မင်းတစ်ယောက်တည်း ညဖက်ကြီးအန္တရယ်များလွန်းပါတယ် ငါတို့ပါလိုက်ခဲ့မယ်…”
ကျွန်ပ်စိတ်အတွင်းတခါတရံနားလည်ရခက်သောမသိစိတ်စေ့ဆော်မူကြောင့် အသက်ဘေးမှ လက်မတင်လွတ်ဖူးသော သာဓကများမကြာခနကြုံရခြင်းကြောင့် ယခုလည်းကျွန်ပ်မသိစိတ်ကတစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဆိုသောအတွေးဝင်လာချိန်ထိုနေရာသို့သွားရန်ဆုံးဖြတ်မိခြင်းဖြစ်၏ ။
ကျွန်ပ်မှာလက်စွဲတော်သေနတ်ကိုစွဲကိုင်၍
တစ်ခြားသူများမှာလည်းဒူးလေး၊တုတ်၊ဓားကိုယ်
စီကိုင်၍ လက်နှိပ်ဓတ်မီးတဝင်းဝင်းဖြင့် ခွေးအအော်သံကြားရာသို့ထွက်လာခဲ့ကြ၏ ။
…ဟို…ဟို..မှာ..ခွေးအတစ်ကောင်..
…ဘေးမှာလူတစ်ယောက်လဲနေတယ်ထင်တယ်…
…အတော်အတင့်ရဲတဲ့ ခွေးအ..ကဲကွာ….
…ဝှစ်….ဝှစ်…..ဝှစ်…ဝှစ်…
…အိန်…အိန်…….
ရွာပြင်တောစပ်ဆီမှခွေးအအော်သံက
ပေါ်လာလိုက်ပျောက်သွားလိုက်ဖြင့်ရှိနေရာအသံကြားရာသို့ကျွန်ပ်တို့အဖွဲ့နားစွင့်၍ရောက်သွားကြသောအခါ
တောင်ခြေတောစပ်နားတွင်ခွေးအတစ်ကောင်ကိုတွေ့ရမီးရောင်အောက်တွင်တွေ့လိုက်ရတော့၏ ။
ထို့အတူ ခွေးအ နံဘေးတွင်မြေပြင်ပေါ်လဲကျနေသောလူတစ်
ယောက်ကိုမသဲမကွဲလှမ်းတွေ့လိုက်ရ၏ ။
ကျွန်ပ်တို့ရောက်သွားချိန်တွင် ခွေးအမှာလဲကျနေသူကိုလှည့်ပတ်၍ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေ၏။
ခွေးအများမှာလူကို မျက်နှာခြင်းဆိုင်အတွေ့
မခံပဲရှောင်တိမ်းတတ်ကြသော်လည်း ယခုခွေးအမှာ
လူအုပ်စုလိုက်သူ့ထံလာနေသော်လည်း ရှောင်ပြေးသွားခြင်းမရှိသောကြောင့် အနည်းငယ်ထူးဆန်း၍တခုခုလွဲမှားနေသလို ကျွန်ပ်စိတ်အတွင်းခံစားနေရစဉ် ၊ရွာသားများမှာ
လဲနေလူအတွက် စိတ်ပူနေကြသလို ရဲတင်းသော
ခွေးအကိုကြည့်၍ဒေါသဖြစ်သွားဟန်ဖြင့် ဒူးလေးများဖြင့်ချိန်၍ပစ်ခတ်လိုက်ကြတော့၏ ။
ကျွန်ပ်မှာ ပုံမှန်မဟုတ်သောမှားယွင်းသောအခြေအနေကိုခံစားမိသောကြောင့်မပစ်ခတ်ရန်တားမြစ်မည်ကြံလိုက်စဉ်ကျွန်ပ်နောက်ကျသွားရတော့၏။
ခွေးအမှာသူ့ကိုချိန်၍ပစ်ခတ်သောမြှားချက်များကိုရှောင်ပြေးရမည့်အစားငြိမ်သက်စွာရပ်ကြည့်နေရာ မြှားတံများများက ကိုယ်ခန္ဓာကိုယ်ထိမှန်သွားခြင်းကြောင့်လဲကျသွားတော့၏။
မြှားတွင်အဆိပ်သုတ်ထားခြင်းကြောင့်မြေပေါ်တွင်ငြီးနေရင်းခနအကြာငြိမ်သက်သွားတော့၏ ။
”…ဟာ..ဒါ…ခွေးအတွေနဲ့ ပါလာတဲ့ကောင်လေး မဟုတ်လား…”
”…ခွေးအတွေအတွက်ချထားတဲ့အဆိပ်ကိုစားမိပုံပဲ..အသက်မရှိတော့ဘူး…”
”..သရဲတစ္ဆေမှတ်နေတာ လူအစစ်ပါလား ဘယ်လိုကြောင့်များခွေးအတွေကြားရောက်နေတာပါလိမ့်….”
လဲကျနေသူအနီးရောက်သောအခါ ထိုသူမှာရှစ်နှစ်ကိုးနှစ်အရွယ်ခလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီးအဆိပ်ကိုစားမိဟန် ပါးစပ်ရင်ဘတ်တဝိုက်တွင်
ကျွန်ပ်တို့ချထားသော ထမင်းများကပ်လျက် ပါးစပ်မှလည်း အမြုတ်တစီစီထွက်လျက်ရှိနေပါ၏ ။
အဆိပ်မှာခွေးအစားမိပါကနှစ်ရက်သုံးရက်ကြာ
မှအဆိပ်တန်ခိုးပြ၏။
အကယ်၍လူသားတစ်ယောက်သာစားမိပါက
အဆိပ်မှာနာရီပိုင်းအတွင်းအဆိပ်များတက်
၍သေဆုံးနိူင်၏ ။
ကျွန်ပ်အဆိပ်ကြောင့်လူသားတစ်ယောက်သေဆုံးရလေခြင်းဟူသောအတွေးက ကျွန်ပ်စိတ်နှလုံးကို ပြင်းထန်စွာထိခိုက်လျက်ရှိနေပါ၏ ။
ခွေးအများအတွက်ရည်ရွယ်ထားသောအဆိပ်ကလူသားများဘေးဒုက္ခမကြုံစေရန်ရည်ရွယ်ထားခဲ့သော်လည်း
ယခုကျွန်ပ်အဆိပ်ကလူသားတစ်ယောက်သေဆုံးရသည်ဟူသော ခံစားမူက ခံစားရခက်လွန်းလှ၏။
..နောင်…ဝေ…ဝေ..
ခွေးအကြားမှလူသားတစ်ယောက်ရောက်နေရခြင်းအကြောင်းကို အမျိုးမျိုးသောထင်ကြေးပေးမူများဖြင့်ရှိနေကြစဉ်..
သာယာသောကြေးစည်သံလေးက ပျံ့လွင့်လာ၏ ။
ခပ်ဝေးဝေးမှကြေးစည်သံမှာတဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာခြင်းနဲ့အတူရသေ့တစ်ပါးမှာကြေးစည်လေးကိုတစ်ချက်ချင်းထု၍ကျွန်ပ်တို့လူစုထံလျောက်လာနေ၏ ။
(နောက်မှသိရသည်က ထိုရသေ့မှာ တောင်ပေါ်တွင်နေထိုင်၍ တစ်လတစ်ခါခန့်
ရွာသို့အလှူခံဆင်းလာလေ့ရှိကြောင်း အောင်ပွေပြောပြချက်အရသိရ၏ ။ )
”…အရာအားလုံးကံစီမံရာအတိုင်းပါပဲလား …
သံယောဇဉ် မေတ္တာတရားဟာ မျိုးနွယ်မတူပေမယ့်
မေတ္တတရားက ဒီအတားအဆီးတွေကိုကျော်ဖြတ်
ပြလိုက်တာ ဒီခွေးအနဲ့ ဒီလူသားကသက်သေပါလား…..”
ရသေ့ကြီးမှာလဲကျနေသေဆုံးနေသော
ခွေးအနဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်၍ လူသားကောင်လေးကိုသိနေဟန်ကြောင့် ကျွန်ပ်နဲ့
တခြားလူများမှ ထိုကောင်လေးအကြောင်းသိပါက
ပြောပြရန်ဝိုင်းဝန်းလျောက်ထားကြရာ ရသေ့ကြီးထံမှ
ကျွန်ပ်တသက်လုံးမမေ့နိူင်မည့်ဇတ်လမ်းတပုဒ်ကို
ကြားသိခဲ့ရပါတော့၏ ။
——————-××—————-
လွန်ခဲ့သောဆယ်နှစ်ခန့်အချိန်က
တစ်နှစ်ခန့်အရွယ်သားငယ်လေးကိုသစ်ပင်အောက်တွင်သိပ်၍လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ တောင်ယာလုပ်
ငန်းခွင်ဝင်နေကြစဉ်ဝက်ဝံကြီးတစ်ကောင်ရုတ်တရက်ရောက်လာပြီးလင်မယားနှစ်ယောက်ကိုတိုက်ခိုက်ရာလင်မယားနှစ်ယောက်လုံးပြေးချိန်မရလိုက်ပဲ ဝက်ဝံကုတ်ရာများဖြင့် သွေးအိုင်ထဲလဲကျအသက်ပျောက်ကုန်ကြတော့၏ ။
ထိုအချိန်အိပ်ပျော်နေသောခလေးမှာလန့်နိူး၍
ငိုယိုနေရာ ခလေးအားရန်ပြုရန်လျောက်လာစဉ်
မမျော်လင့်သောအခြေအနေတစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာတော့၏ ။
ရုတ်တရက်ခလေးရှေ့သို့ခွေးအလင်မယားရောက်လာပြီးခွေးအကို မာန်ဖီ၍စူးရှစွာကြည့်နေကြရာ ဝက်ဝံမှာခွေးအလင်မယားကိုရင်မဆိုင်ဝံ့ဟန်ဖြင့်ထွက်ခွာသွားတော့၏ ။
အစပထမခွေးအလင်မယားမှ အိပ်နေသောခလေးကို စားသောက်ရန်ခြုံပုတ်အတွင်းမှချောင်းမြောင်းနေကြခြင်းဖြစ်သည်။
သို့ရာတွင် သူတို့ထက်အရင်ဝက်ဝံရောက်လာသောအခါ စိတ်ပြောင်းသွားဟန်ဖြင့်ခလေးကို အကာအကွယ်ပေးနေကြတော့၏ ။
ခွေးအမကြီးမှာလွန်ခဲ့သောသုံးလေးရက်ကအစာရှာထွက်နေစဉ်တစ်ခြားခွေးအများကသူ့သားပေါက်များကိုစားသောက်သွားသောကြောင့်လောလောလတ်လတ်သားသမီးဆုံးရူံးထားရသူဖြစ်၏ ။
ခလေးမှာ ခွေးအများကိုကြောက်လန့်ဟန်မတူပဲ
တခိုးခိုးတခစ်ခစ်ရယ်မောနေရာ ခွေးအမကြီးမှာ လူသားခလေးကိုသူ့သားအဖြစ်မွေးစားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ဟန်ဖြင့် ခလေးအင်ကျီကို ကုတ်မှဖွဖွကိုက်၍မွေးစားရန်ခေါ်သွားတော့၏ ။
ခွေးအမကြီးမှာတစ်ခြားသောခွေးအများကြားတွင်နေထိုင်လျင်ခလေးအသက်အန္တရယ်စိုးရိမ်ရသောကြောင့်တစ်ခြားခွေးအများနဲ့ဝေးရာတွင်နေထိုင်၍သူ နို့တိုက်၍ခလေးကိုမွေးမြူတော့၏ ။
အစာရှာရန်မထွက်တော့ပဲ သူ့ချစ်လင်ခွေးအထီးရှာပေးသမျကိုသာစား
သောက်၍ခလေးကိုမျက်စိအောက်မှအပျောက်မခံစောင့်ရှောက်တော့၏ ။
ထိုသို့ဖြင့်ခလေးအနည်းငယ်သွားလာနိူင်သောအရွယ်ရောက်သောအခါလူသားများချက်ပြုတ်ထားသော ထမင်းများခိုး၍သော်လည်းကောင်း၊အသီးအနှံများကိုရှာဖွေ၍တဖုံကျွေးမွေးပြန်သည်။
လူငယ်လေးမှာခွေးအလင်မယားကိုအဖေအမေဟု
မှတ်ထင်၍သူအမေအဖေလူပ်ရှားသွားလာမူများကိုအတုယူလျက်ခွေးအအူသံကိုခွေးအသံနဲ့တထပ်တည်းတူအောင်ပြုလုပ်တတ်လာ၏ ။
လူသားများကိုမြင်တွေ့သော်လည်းသူနဲ့မျိုးနွယ်တူ
ဟုမထင်မှတ်ပဲသူ့ကိုယ်သူခွေးအတစ်ကောင်အဖြစ်
စိတ်အတွင်းထင်မှတ်နေတော့၏။
ထိုသို့ဖြင့်ကောင်ငယ်လေးမှာကိုးနှစ်ဆယ်နှစ်အရွယ်ရောက်လာချိန်ခွေးအများအမဲလိုက်နည်းများလူပ်ရှားမူများနဲ့တသားတည်းကျ၍တခြားခွေးအများနဲ့ရောနှော၍အမဲလိုက်နိူင်လာတော့၏ ။
လွန်ခဲ့သောတပတ်က ရွာအတွင်းဝင်၍ဝက်သား
ပေါက်ကိုမိသားစုသုံးယောက်ဝင်ရောက်ဖမ်းယူကြစဉ်အသက်အရွယ်ရလာသော ခွေးအကြီးမှာလူသားများကြောင့်အသက်ပေးလိုက်ရတော့၏ ။
ကောင်လေးမှာခွေးအမကြီးကိုသူ့အမေ၊ခွေးအထီးကြီးကိုသူ့အဖေဟုထင်မှတ်ထားရာ ခွေးအထီးကြီးသေဆုံးသွားချိန်များစွာဝမ်းနည်း
ကြေကွဲသွားရ၏ ။
ထို့အတူ လူသားများကိုလည်းမုန်းတီးနာကျည်းစိတ်
ဝင်သွားတော့၏ ။
ထို့ကြောင့်တစ်ခြားခွေးအများကိုစုရုန်း၍
ရွာကိုဝင်ရောက်ဒုက္ခပေးခြင်းပင်ဖြစ်၏ ။
သို့ရာတွင် အရက်စက်အကောက်ကျစ်ဆုံးလူသား
တို့၏ လှည့်ကွက်ဆင်အဆိပ်ကိုစားမိသောကြောင့်
သေဆုံးရခြင်းဖြစ်ပါတော့၏ ။
ကောင်ငယ်လေးသေဆုံးသွားချိန်တွင်ခွေးအမကြီးမှာသားဖြစ်သူသေဆုံးသွားသော ပူဆွေးမူကြောင့် ကောင်လေးအလောင်းဘေးတွင်ပူဆွေးသောကဖြင့်အော်ဟစ်နေစဉ်လူသားများလက်ချက်ဖြင့်သေဆုံးရခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရသေ့ကြီးမှ
ကောင်လေးဇတ်ကြောင်းပြောပြလာရာ နားထောင်နေသူအားလုံးငြိမ်ကျသွားကြပါတော့၏ ။
ရသေ့ကြီးမှာထူးဆန်း၏။
ကောင်လေးခွေးအများအကြောင်းပြောပြရာတွင်
ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသည်အလားပြောပြနေ
ခြင်းဖြစ်၏ ။
ခွေးအစုံတွဲနဲ့ကောင်လေးဆုံချိန်မှစ၍ယခုသေဆုံးချိန်ထိသူကြည့်ပြီးသားဇတ်လမ်း
တပုဒ်ကိုပြောပြနေသလိုပြောပြနေခြင်းဖြစ်၏။.
မည်သို့မည်ပုံသိသည်ကိုမေးမြန်းရန်ကျွန်ပ်
စိတ်ကူးနေစဉ်မှာပင် ရသေ့ကြီးမှာကြေးစည်လေးကို
တနောင်နောင်ထု၍ ကျွန်ပ်တို့အနီးမှထွက်ခွာသွား
ပြီဖြစ်၏ ။
.
ယခုအချိန်တွင်ကျွန်ပ်တို့မှာ ခွေးအနဲ့လူသားတို့ကြားမှထူးခြားစွာဖြစ်တည်လာသောသံယောဇဉ်ကိုအံ့သြစိတ်ဖြစ်ရခြင်းနဲ့အတူ စိတ်မကောင်းကြီးစွာဖြစ်နေရပါတော့သည်။
ထိုအထဲတွင်မှစိတ်မကောင်းအဖြစ်ရဆုံးလူ
မှာကျွန်ပ်ပင်ဖြစ်ပါတော့၏ ။
ယခုဝမ်းနည်းစရာဇတ်လမ်း၏ အဓိကတရားခံမှာကျွန်ပ်သာအဓိကဟု ကို့ဘာသာအပြစ်တင်နေမိပါတော့၏ ။
မနက်အလင်းရောင်လာသောအခါ ကျွန်ပ်မှာ ပထမခွေးအထီးကြီးမြုတ်နှံရာနေရာကိုမေးမြန်း၍ ထိုခွေးအထီးကြီးမြုတ်နှံရာဘေးတွင်မြေကျင်းနှစ်ကျင်းတူးကာ ခွေးအမနှင့်ကောင်လေးကိုမြုတ်နှံပေးလိုက်၏။
အလောင်းများကိုတစ်ခြားသောတောတိရိစ္ဆာန်များမဖျက်စီးစေနိူင်ရန်ကျောက်တုံးကျောက်ခဲများမြေစာပုံများပေါ်တင်ခြင်းကိုအားလုံးဝိုင်းဝန်း၍လုပ်ဆောင်ကြ၏ ။
ကျွန်ပ်ကိုခွင့်လွတ်ပေးရန်နဲ့နောက်ဘဝတစ်ခုတွင်
မိသားစုအဖြစ်ပြန်ဆုံကြပြီးပျော်ပျော်ရွင်ရွင်ဖြင့်
ယခုလိုအဖြစ်ဆိုးမျိုးမကြုံတွေ့စေရန်ကျွန်ပ်မှာစိတ်တွင်းဆုတောင်းပေးနေမိ၏ ။
ကျွန်ပ်တသက်တွင်ယခုကြုံတွေ့ခဲ့ရသောထူးဆန်း၍ဝမ်းနည်းဖွယ်ဇတ်လမ်းကိုမည်သို့မျမေ့ပျောက်နိူင်တော့မည်မဟုတ်ပေ။
ဝမ်းရေးအတွက် အကုသိုလ်အလုပ်ဖြစ်သော
မုဆိုးအလုပ်ကိုမစွန့်နိူင်သေးသော်လည်း နောက်နောင်
ကျွန်ပ်တသက်လုံးအဆိပ်ကိုမည်သည့်အကြောင်းနဲ့မျမသုံးရန်ကိုမူကားစိတ်တွင်သံဓိဋ္ဌန်ချထားလိုက်ပါတော့သတည်း…။
==========××==========
ပြီးပါပြီ