” အဖိုးရဲ့ဘိုးဘေးတွေပြောခဲ့တဲ့ စကားတစ်ခွန်းရှိတယ် နတ်ရေတွင်းက လူစားတဲ့တစ်နေ့ ရွာထဲကလူတွေ အကုန်သေပြီး ရွာပျက်လိမ့်မယ်တဲ့ ဒီစကားကိုအဖိုးဘယ်သူ့ကိုမှမပြောဘူး ငါ့မြေးတို့က ဧည့်သည်တွေဆိုတော့ အချိန်မှီပြန်လို့ရအောင် ပြောပြတာပါ”
” မဟုတ်တာအဖိုးရယ် ကျွန်တော်တို့ရောက်လာပြီပဲ ဒီနေ့ကစပြီး ရွာလဲမပျက်ဘူး လူလဲထပ်မပျောက်စေရဘူး စိတ်အေးအေးထားပါ”
” အေးကွယ် နောက်ဆုံးအခြေအနေမှာ ရရာကိုဆုပ်ကိုင်ရတော့မှာပဲလေ”
အဖိုးရွှေခင်က စိတ်မသက်မသာပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်သွားခဲ့တယ်။ အဖိုးရွှေခင်ဝင်သွားပြီးအတန်ကြာတော့မှ အောင်မြတ်သာက
” ငါတို့ဒီညလုပ်ငန်းစမှဖြစ်မယ် ဒီအချိန်ဆိုတစ်ရွာလုံးလဲအိပ်ပျော်နေလောက်ပြီ သက်ခိုင်နဲ့တောက်ရက ကြွေပြားချပ်ကိုယူလာခဲ့ ”
“ဘာလုပ်ဖို့လဲဆရာ”
” နတ်ရေတွင်းကိုသွားရမယ်”
အောင်မြတ်သာက စကားအဆုံးမှာ ဘုရားကျောင်းဆောငိပေါ်တင်ထားတဲ့ အညိုရောင်လွယ်အိတ်ကိုလွယ်ကာအိမ်ပေါ်ကနေဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ်။
မကြာခင်လပြည့်တော့မှာဖြစ်တဲ့အတွက် လရောင်က နတ်ရေတွင်းရွာလမ်းမပေါ်ကိုဖြာကျနေပြီး အရာဝတ္တုတွေကို အခြားအလင်းရောင်အကူညီမလိုပဲမြင်ရအောင် ဖန်တီးပေးထားခဲ့တယ်။
လူခြေတိတ်ချိန် ငြိမ်သက်နေတဲ့ နတ်ရေတွင်းရွာရဲ့ လမ်းမထက်မှာတော့ လူသုံးယောက်က လှုပ်ရှားသွားလာနေကြတယ်။
” ဆရာ ကျွန်တော်ရေတွင်းထဲဆင်းရမှာလား”
ဘေးဘီဝဲယာကိုအကဲခတ်ရင်းမေးလိုက်တဲ့ တောက်ရစကားကြောင့် အောင်မြတ်သာ အနည်းငယ်ပြုံးလိုက်ပြီး
” လိုအပ်ရင်တော့ဆင်းရမှာပေါ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ မင်းကကြောက်နေတာလား”
” ကြောက်စရာလားဆရာရယ် ဆင်းရမယ်ဆိုရင် လုံချည်ခါးတောင်းကျိုက်မလို့ပါဗျ”
” အခုတော့မလိုသေးဘူး လိုအပ်ရင်ပြောမယ် စကားပြောရင်းလျောက်လာတာ နတ်ရေတွင်းကိုရောက်တော့မယ် သက်ခိုင် မင်းက ရေတွင်း ပတ်လည်ကို သုံးကွက်အင်းတွေနဲ့ စည်းချလိုက် ပြီးတာနဲ့ ဗလကြီးထွက်လာအောင် အမိန့်ပြန်မယ်”
အောင်မြတ်သာစကားကြောင့် သက်ခိုင်က ရေတွင်းရဲ့ငါးပေအကွာပတ်ပတ်လည်ကို သုံးကွက်အင်းတွေနဲ့စည်းချလိုက်တယ်။ သက်ခိုင်စည်းချပြီးတာနဲ့ အောင်မြတ်သာက
” ငါအမိန့်ပြန်လို့ ဗလကြီးထွက်လာတာနဲ့ တောက်ရက အချုပ်အင်းနှစ်ထပ်နဲ့မိအောင်ဖမ်း မမိပဲလွတ်သွားရင် သက်ခိုင်က စည်းအပြင်ကနေ ထပ်ဖမ်းပါ”
ဆရာတပည့်တွေတိုင်ပင်ပြီးတာနဲ့ သက်ခိုင်ကစည်းအပြင်မှာနေခဲ့ပြီး တောက်ရနဲ့ အောင်မြတ်သာက နတ်ရေတွင်းထဲကိုဝင်သွားခဲ့ကြတယ်။ အောင်မြတ်သာက ရေတွင်းဘောင်ရဲ့ဘေးမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး ရေတွင်းဘောင်ပတ်ပတ်လည် လေးဖက်လေးတန်မှာ လေးကွက်အင်း လေးရွက်ကိုကပ်လိုက်တယ်။
” ပွင့်တော်မူပြီးသော ဘုရားလေးဆူကိုဦးထိပ်ထားပြီး ရှေးအစဉ်အဆက် ထွက်ရပ်မြန်းခဲ့ကြတဲ့ဆရာတွေရဲ့အမိန့် ငါအောင်မြတ်သာ၏အမိန့် ပေါင်းစပ်ပြီး အမိန့်ပေးတယ် ဤရေတွင်းကိုစောင့်ကြပ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မဆိုင်းမတွပဲ ငါ့ရှေ့အမြန်ရောက်စေ” လို့ပြောပြီး ရေတွင်းဘောင်ကိုလက်ဝါးနဲ့ရိုက်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ဘောင်မှာကပ်ထားတဲ့လေးကွက်အင်းတွေထဲကနေ ရွှေရောင်အမျှင်တန်းတွေထွက်လာပြီး အခြားဘက်မှာရှိနေတဲ့ လေးကွက်အင်းတွေဆီချိတ်ဆက်သွားခဲ့တယ်။
အမိန့်ပေးပြီး မကြာခင်မှာ ရွှေရောင်အမျှင်တန်းတွေနဲ့ ရစ်ပတ်ထားတဲ့ ရေတွင်းထဲကနေ “တဟင်းဟင်း” ဆိုတဲ့ညဉ်းသံတွေကြားရပြီး ရေပြင်ကိုလက်ဝါးနဲ့ရိုက်သံတွေကိုပါကြားလိုက်ရတယ်။
” ဟိတ် မထွက်လာသေးဘူးလား တွင်းထဲကိုငရဲမီးနဲ့တိုက်မှထွက်လာမလား ”
အောင်မြတ်သာရဲ့ဩဇာပြည့်တဲ့အသံအဆုံးမှာ ရေတွင်းထဲကနေ ကုတ်ခြစ်ပြီးတက်လာတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏနေတော့ ရေတွင်းဘောင်ပေါ် မဲနက်နေတဲ့ အကောင်တစ်ကောင် ခွတက်လာတာမြင်လိုက်ရတယ်။
ရေတွင်းဘောင်ပေါ်တက်လာတဲ့ အကောင်က အောင်မြတ်သာကိုကျောပေးပြီး
” နင်တို့နဲ့ဘာဆိုင်လို့ ဒီနေရာကိုလာတာလဲ ဒီနေရာက ငါ့ပိုင်နက် ငါ့ကိုအပိုင်စားပေးထားတာ နင်တို့ပါရေကန်အောက်ထဲမရောက်ချင်ရင်အခုပြန်ပါ မပြန်လို့ကတော့ ဗလကြီးအကြောင်းသိရမယ်”
ဒေါနဲ့မောနဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ ဗလကြီးဆိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့အသံကြောင့် အောင်မြတ်သာရဲ့ ရယ်သံအချို့ မတိုးမကျယ်စွာထွက်လာခဲ့တယ်။
” ဗလကြီး တစ်ဖြစ်လဲ နေရဲသူရ သင့်ကိုဒီနေရာအပိုင်စားပေးထားတယ်ဆိုတာ မနေ့ကအထိဖြစ်ကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ် သို့ပေမယ့် အခုတော့ဒီနေရာကိုသင်မပိုင်တော့ဘူး ”
နေရဲသူရဆိုတဲ့အသံကိုကြားတော့ ရေတွင်းဘောင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ခေါင်းတစ်လုံးထဲအနောက်ဘက်တစ်ဖြေးဖြေးလှည့်လာပြီး
” ငါ့ဘွဲ့တော်နာမည်ဘယ်လိုသိလဲ နင်တို့ကရော ဘယ်သူလဲ”
“ငါ့နာမည်က အောင်မြတ်သာ လို့ခေါ်တယ် ငါ့အလုပ်က ခုနှစ်ရက်သားသမီးတွေကိုကယ်တင်ရတာ အထူးသဖြင့် သင်တို့လို ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့သူတွေကို နောက်ထပ်ပြစ်မှုတွေမကျူးလွန်ရအောင်ဆုံးမပေးရတဲ့သူပဲ”
” မဖြစ်နိုင်ဘူး ဒီနေရာမှာ ငါ့ကိုမင်းတရားကိုယ်တိုင်နှုတ်မိန့်နဲ့ခန့်အပ်ခဲ့တာ သင်တို့သည်သာ ငါ့ပိုင်နက်ထဲကျုးကျော်လာတဲ့သူတွေ”
” ဒါဖြင့်လဲ ဒီနေရာကသင်ပိုင်တယ်ဆိုရင် ကျုပ်တို့အပေါ်မှဲ့တစ်ပေါက်စွန်းအောင်အရင်ကြိုးစားကြည့်ပါ ”
အောင်မြတ်သာစကားကြောင့် ရေတွင်းဘောင်မှာထိုင်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က အောင်မြတ်သာလည်ပင်းကိုညှစ်ဖို့ သူ့ရဲ့လက်တံကိုဆန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဆစ်လောက်ရှည်ကျနေတဲ့ လက်သည်းတွေက အောင်မြတ်သာ လည်ပင်နားရောက်ဖို့ လက်သုံးလောက်အလိုမှာတော့ လျှပ်စီးလက်သလိုအလင်းတန်းတစ်ခုက အောင်မြတ်သာကိုယ်ထဲကနေထွက်လာပြီး ရှည်ထွက်လာတဲ့လက်ပေါ်ကိုကျသွားခဲ့တယ်။
အလင်တန်းနဲ့ထိတွေ့တဲ့အချိန်မှာတော့ ဗလကြီးဆိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် အသည်းခိုက်အောင်နာကျင်တဲ့ဝေဒနာတစ်ခုကိုခံစားလိုက်ရပြီး ရေတွင်းဘောင်ရဲ့ဘေးကိုလွင့်ထွက်သွားတယ်။
ပူလောင်တဲ့ဝေဒနာနဲ့အတူ လက်တစ်ဖက်ပြတ်ထွက်လုနီးနီးဖြစ်သွားတာမြင်တော့ ဗလကြီးကြောက်လန့်သွားပြီး
” နင်တို့က လူတွေမဟုတ်လောက်ဘူး နတ်ဘီလူးတွေလူယောင်ဖန်ဆင်းလာတာဖြစ်မယ် “လို့ရေရွတ်ရင်း ရေတွင်းအပြင်ဘက်ကိုပြေးပါလေရော။
ဗလကြီးထွက်ပြေးလာတာမြင်တော့ အပြင်မှာစောင့်နေတဲ့ တောက်ရက အချုပ်အင်းနှစ်ကွက်နဲ့ ဆီးကာ ဖမ်းချုပ်လိုက်တယ်။ တောက်ရရဲ့ အင်းကွက်မိသွားတဲ့ဗလကြီးက ပိုက်ကွန်ထဲမှာ ရုန်းကန်ရင်းအော်ဟစ်နေတာမြင်တော့ အောင်မြတ်သာက
” ဗလကြီး သင်ရှုံးသွားပြီ ရုန်းဖို့မကြိုးစားပါနဲ့ သင်ရုန်းလေပိုက်ကွန်ကပိုကျပ်လေဖြစ်လိမ့်မယ် ”
” ငါပူတယ် ပိုက်ကွန်ကအပူရှိန်တွေကြောင့် ငါနေမနိုင်ဘူး ငါ့ကိုလွှတ်ပေး”
” သင့်ကိုလွှတ်ပေးရင် သင်ကျုပ်တို့သဘောတိုင်းနေမလား”
” ဘာသဘောလဲ အမြန်ပြော ငါမခံနိုင်တော့ဘူး”
” ဒီရွာကလူတွေပျောက်တာသင်လက်ချက်လား”
” ဟုတ်တယ် သူတို့ကငါ့ရေတွင်းမှာ အသားစိမ်းငါးစိမ်းတွေလာဆေးကြတယ် ငါ့ကိုကျတော့ ဦးမတင်ဘူး နောက်ပြီး ငါ့နေရာကိုညစ်ပတ်အောင်လုပ်တယ် အဲလိုလုပ်တဲ့သူတွေကို ငါဖမ်းပြီးသတ်တာငါ့အလွန်လား”
” လူတစ်ယောက်ကိုသတ်တယ်ဆိုတာ အရမ်းကြီးမားတဲ့အပြစ်ပဲ သင့်ကိုဒီရေတွင်းမှာစောင့်ကြပ်ခိုင်းတယ်ဆိုတာ လူသတ်ဖို့အတွက်မဟုတ်ဘူး ”
” အဲဒါငါဘာလုပ်ပေးရမလဲ ငါဘယ်လိုလုပ်မှလွတ်မလဲ ”
” သင်သတ်ထားတဲ့လူတွေရဲ့အလောင်းကိုပြန်ပေးပါ ပြီးရင်သင်နဲ့ထိုက်သင့်တဲ့ပြစ်ဒဏ်ကို သင်ခံရမယ်”
” ငါမခံနိုင်တော့ဘူး အရမ်းပူလောင်နေပြီ အလောင်းလိုချင်ရင် မနက်ကျရင် ကန်တော့ပွဲသုံးပွဲနဲ့လာတောင်း ရေတွင်းကိုအမွှေးနံ့သာတရော်ကင်မွန်းတွေနဲ့ ပက်ဖြန်းပေး အရင်တိုင်းပြန်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်”
” ကောင်းပြီး သင့်ကိုတော့ ဒီရေတွင်းကနေအပြီးတိုင်မောင်းထုတ်ရလိမ့်မယ် ဒီရေတွင်းကို စောင့်ကြပ်ဖို့အတွက်ရွာတော်ရှင်ကိုတာဝန်ပေးထားတယ် သင့်ကိုလွှတ်ပေးပြီးတာနဲ့ ရွာထဲကနေ ချက်ချင်းထွက်ပါ သင်သဘောတူလား”
” ဒီပိုက်ကွန်ထဲက လွှတ်ပေးရင် ဘာမဆိုလုပ်မယ်အခုလွှတ်ပေး ငါအရမ်းပူလောင်နေပြီ နင်တို့အစွမ်းထက်တာလဲငါလက်ခံပြီ ”
” တောက်ရ လွှတ်ပေးလိုက်တော့”
အောင်မြတ်သာစကားကြောင့် တောက်ရလဲ အချုပ်အင်းကိုပြန်ဖြေပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ရွာအပြင်ဘက်ကိုတစ်ချိုးထဲပြေးသွားတဲ့ ဗလကြီးကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။
” ဆရာ ဒီကောင်ကိုဘာလို့လွှတ်ပေးလိုက်တာလဲ နောက်ထပ်လူတွေကိုဒုက္ခပေးနေဦးမယ်”
တောက်ရရဲ့မချိတင်ကဲအသံကြောင့် အောင်မြတ်သာ ရွာအပြင်ဘက်ကိုကြည့်ပြီး
” ရွာပြင်ရောက်တာနဲ့ သူ့ကိုအပြစ်ပေးမယ့် သူတွေဖမ်းလိမ့်မယ်” လို့ပြောခဲ့တယ်။
နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့ နတ်ရေတွင်းကိုကန်တော့ပွဲပေးပြီးတဲ့အချိန် ရေတွင်းထဲကနေ ရေတွေအလုံးအရင်းလိုက်ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။ တွင်းရေပုံမှန်ပြန်ရတဲ့အချိန်မှာတော့ ရေထဲကနေ အလောင်းသုံးနေအထားနဲ့ပေါ်လာတာကိုထူးထူးဆန်းဆန်းမြင်တွေ့ခဲ့ရသေးတယ်။
အောင်မြတ်သာလဲ ရွာတော်ရှင်ကို နတ်ရေတွင်းကိုစောင့်ကြည့်ဖို့တာဝန်ပေးခဲ့ပြီး နတ်ရေတွင်းထဲကရတဲ့ အင်းစမကြွေပြားကိုပေးအပ်ခဲ့တယ်။ နတ်ရေတွင်းထဲကိုလဲ အမျိုးသမီးမဝင်ဖို့နဲ့ မသန့်ရှင်းတဲ့အရာတွေကို မလုပ်ဖို့ ရွာသားတွေကိုမှာကြားကာ ရွာထဲကနေပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။
အောင်မြတ်သာတို့ နတ်ရေတွင်းရွာကနေထွက်လာပြီးနောက်ပိုင်း မန္တလေးမဟာမြတ်မုနိဘုရားမှာအဓိဌာန်ကိုးရက်ဝင်ခဲ့ကြတယ်။ အဓိဌာန်ပြီးတဲ့နေ့မှာပဲ ယောဂီတဘက်ကိုခေါင်းပေါင်းထားတဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့အမှတ်မထင်ဆုံတွေ့ခဲ့တယ်။ သူ့နာမည်က ဆရာသက်တဲ့။( ဆရာသက်ပညာအကျဘက်ရောက်တဲ့အချိန် မနှိမ်နင်းနိုင်ခဲ့တဲ့ တောင်သခင်မကို အောင်မြတ်သာဘယ်လိုနှိမ်နင်းခဲ့လဲဆိုတာကို အောင်မြတ်သာနှင့်တောင်သခင်မဝတ္တုမှာဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်)
ထိုလူကြီးနဲ့အောင်မြတ်သာပေါင်းကာ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့ပြဿနာတစ်ခုကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းကြမလဲဆိုတာကိုတော့ အောင်မြတ်သာနှင့် ရေစင်တစ်စက်ဆရာသက်ဆိုတဲ့ဝတ္တုလေးမှာဖတ်ရှုပေးကြပါဦး။
လေးစားစွာဖြင့်
ဇေယန(ရာမည)
#ညမဖတ်ရ