*******
ညက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတယ်။
ဦးသိဒ္ဒိနဲ့ ဒိုးညီနောင်တို့က အင်းချောင်းရွာရဲ့ အရှေ့ဘက်ထိပ်ဆီမှာ ရောက်ရှိနေကြတယ်။
အဝေးဆီက နွေလေပြေသော့သော့က သူတို့သုံးယောက်ဆီကို ကလူကျီစယ်နေလေရဲ့။
ညဉ့်နဲနဲ နက်လာတော့ အဝေးဆီကနေ လာနေတဲ့ မြင်းခွာသံပြင်းပြင်းကို သူတို့ ကြားလိုက်ရတယ်။
” လူလေးတို့ အာရုံခံပြီး ကြည့်ကြည့်ချေ…”
ဒိုးညီနောင်တို့ မျက်၀န်းများကို ပြိုင်တူမှိတ်ပြီး အသံကြားရာဆီကို မှန်းဆအာရုံခံကြည့်လိုက်တယ်။
သွေးသံတရဲရဲနဲ့ ရှင်လောင်းတစ်ပါးက သူတို့ရှိရာဆီကို ဦးတည်ပြီး ပုံပျက်ပန်းပျက် မြင်းတစ်ကောင်ကို အပြင်းမောင်းနှင်ပြီး လာနေတာ။
” ဘဘ…သူ ရောက်တော့မယ်…”
” အင်း…”
ဦးသိဒ္ဒိက ခေါင်းကို ညိတ်ပြီး သူတို့ရဲ့ အရှေ့ ဆယ်တောင်လောက်နေရာဆီကို လက်နဲ့ စည်းတားသလိုမျိုး လုပ်ဆောင်လိုက်တယ်။
စည်းတားပြီးတဲ့အခါကျတော့ ရှင်လောင်းတစ္ဆေက သူတို့နဲ့ အတော့်ကို နီးကပ်နေပြီ။
စည်းကို ရှင်လောင်းတစ္ဆေက ခုန်ကျော်လိုက်တယ်။
အလင်းရောင်တစ်ချို့ တောက်ပလာပြီး ရှင်လောင်းတစ္ဆေနဲ့ သူ့မြင်းကြီး လွင့်စင်သွားတယ်။
ရှင်လောင်းတစ္ဆေက လူးလဲထပြီး သူ့အဖြစ်အပျက်ကို မယုံသင်္ကာဟန်နဲ့ ကြည့်တယ်။
သူ့ဖြတ်လို့မရတဲ့နေရာမှာ ဘာမှမရှိတာကို မြင်တော့ ရှင်လောင်းတစ္ဆေ အံ့သြသွားတယ်။
ပြီးတော့ မြင်းပေါ်ကို ပြန်တက်လို့ တရှိန်ထိုး မောင်းနှင်လိုက်ပြန်တယ်။
အခုနကလိုပါပဲ…။
မြေပြင်ကနေ အလင်းရောင်တွေ လက်ခနဲထွက်ပေါ်လာပြီး ဝုန်းဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ ရှင်လောင်းတစ္ဆေလွင့်စင်သွား ပြန်တယ်။
ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ရှင်လောင်တစ္ဆေ ဒေါသထွက်သွားရပြီး ပတ်၀န်းကျင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်လို့ သူ့ကို ရန်ပြုသူကို ရှာတယ်။
ဒိုးညီနောင်တို့ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဦးသိဒ္ဒိက…
” စိတ်မပူနဲ့ လူလေးတို့ရဲ့။ ဘဘ ကိုယ်ပျောက်မန္တာန်ကို ရွတ်ထားတာမို့ သူ…တို့တတွေကို မမြင်နိုင်ဘူးရယ်…”
ဒိုးညီနောင်တို့ စိတ်အေးသွားရတယ်။
အဲ့ဒီ့အခိုက်မှာ ဦးသိဒ္ဒိက မျက်စိမှိတ် အဓိဋ္ဌာန်ပြုလို့ သူ့လက်ကို အပေါ်ဆီ မြှောက်လိုက်လို့ ဖြန့်ချလိုက်တယ်။
ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ လက်ထဲမှာ သင်္ကန်းပရိက္ခရာရှစ်ပါးက ထင်းခနဲပေါ်လာခဲ့တယ်။
ရှင်လောင်းတစ္ဆေက ဦးသိဒ္ဒိတို့ကို မမြင်နိုင်တော့ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး လေထဲမှာ ချိတ်ဆွဲထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ ပရိက္ခရာရှစ်ပါးကို တအံ့တသြနဲ့ ကြည့်နေတယ်။
ပြီးတော့ လဲနေရာကနေ ကုန်းထလာပြီး ပရိက္ခရာရှစ်ပါးကို ပြေးဆွဲဖို့ ကြိုးစားတယ်။
အဲ့ဒီ့အချိန်မှာပဲ ဦးသိဒ္ဒိက…။
” ရှင်လောင်း ပေတိုး…”
ရှင်လောင်းတစ္ဆေရဲ့ ခြေလှမ်းတွေက တန့်ခနဲပဲ။ ပြီးတော့ အသံလာရာကို ရှာပေမယ့် သူ့အနေနဲ့ ဘာမှမတွေ့ရဘူးဖြစ်နေတယ်။
” သင်ရဲ့ လက်ရှိဘ၀ အခြေအနေကို နားလည်ပါတော့။ သင်ဟာ အပါယ်လေးဘုံသားထဲမှာ အကျုံး၀င်နေတာမို့ ဒီလိုဘ၀နဲ့တော့ သင်္ကန်း၀တ်၊ သင်္ကန်းစည်းပေးဖို့က မရနိုင်ဘူးလေ။ ဒါကို သင်နားလည်ရမယ်…”
လူကို မတွေ့ရဘဲ အသံပဲ ကြားနေရတာမို့ ရှင်လောင်းတစ္ဆေခမျာ အံ့သြထိတ်လန့်နေမိရဲ့။
” ဒါကြောင့် သင့်အနေနဲ့ သင်္ကန်းစည်းချင်တယ်ဆိုရင် နောင်တစ်ကြိမ် လူဘ၀ကို ပြန်၀င်စားပါမှ စည်းလို့ရမယ်လေ။ ဒီကြားထဲမှာ သင့်ရဲ့ ဘဝဟောင်းက လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်ကံတို့က တုန့်ပြန်ပေးအပ်လာတာမျိုးရှိမယ်ဆိုရင် သင့်အနေနဲ့ ပေးဆပ်ဖို့ ရှိနိုင်သေးတယ်။ ဒီတော့ သင့်အနေနဲ့ သေချာစဉ်းစားပါ။ ကျွန်ုပ် အနေနဲ့ဆိုရင်တော့ သင့်မှာရှိနေတဲ့ အစွန်းအထင်း၊ ကောင်းမှုဆိုးမှု အရာအားလုံးကို ကျေလည်အောင် ပေးဆပ်ပြီး သန့်ရှင်းစင်ကြယ်တဲ့ ဘ၀နဲ့မှသာ မြင့်မြတ်တဲ့ ဟော့ဒီသင်္ကန်းကို စည်းနှောင်စေချင်မိပါတယ်…”
ရှင်လောင်းတစ္ဆေ တွေဝေသွားတယ်။
တစ်ဖက်က ပြောလာတဲ့ စကားတွေက သူ့အာရုံ မှာ ထပ်ဖန်တလဲလဲ လွှမ်းမိုးနေလေရဲ့။
ဒါပေမယ့် လူ့ဘ၀တုန်းက သူ့ခမျာ ၀မ်းစာရေးအတွက်ကိုပဲ နေ့ရှိသရွေ့ ရုန်းကန်နေခဲ့ရတာမို့ အရာအားလုံးနဲ့ ကင်းကွာခဲ့ရတဲ့အတွက် သေချာသုံးသပ်နိုင်စွမ်းကတော့ သူ့မှာ မဲ့နေရတယ်။
လေထဲမှာ လွင့်နေတဲ့ ပရိက္ခရာတို့ကို ရှင်လောင်းတစ္ဆေ မော်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသံလာရာဆီကို မှန်းဆပြီး…။
” အခုပြောနေတဲ့ သူက ဘယ်သူလဲ။ တန်ခိုးရှင်လား။ ပြီးတော့ ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို ကောင်းစေချင်တာလား။ ဆိုးစေချင်တာလား…”
” ကျွန်ုပ်က တန်ခိုးရှင် မဟုတ်ပါဘူး။ သင့်ကို ကောင်းစေချင်တာလား၊ ဆိုးစေချင်တာလား ဆိုတာကတော့ ကောင်းစေချင်တဲ့အတွက်လို့ပဲ ချွင်းချက်မရှိ ဖြေလိုပါတယ်…”
” ဟုတ်ပြီလေ။ ကျုပ်ကို ကောင်းစေချင်တယ်ဆိုတာကိုတော့ နားလည်သွားပြီ။ ဒါပေမယ့် သင်ပြောတာတွေ ဖြစ်လာဖို့အတွက် ကျုပ်က ဘာတွေ လုပ်ရမှာလဲ…”
” သင့်အနေနဲ့ ထွေထူးပြီး ဘာမှ လုပ်စရာမလိုပါဘူး။ အခု သင်မြင်နေတဲ့ သင်္ကန်းပရိက္ခရာရှစ်ပါးကို မနက်ဖြန်မနက်မှာ သင့်အမေကိုယ်တိုင် သံဃာတော်တွေဆီမှာ ဆပ်ကပ်လှူဒါန်းပေးပါလိမ့်မယ်။ လှူဒါန်းပြီးတဲ့အခါမှာ သံဃာတော်တွေနဲ့ သင့်ရဲ့ မိခင်တို့က သင့်နာမည်ကို ခေါ်ပြီး အမျှအတန်းပေးဝေလိမ့်မယ်။ အဲ့ဒီ့အခါကျမှ သင့်အနေနဲ့ ကျွတ်လွတ်ချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒအပြည့်အ၀နဲ့ သာဓုလိုက်ခေါ်ရုံပါပဲ…”
” သာဓုလိုက်ခေါ်ရုံပဲ…ဟုတ်လား။ ?ာဆို ရပြီလား…”
” ရပါပြီ…”
ရှင်လောင်းတစ္ဆေ တဒင်္ဂငြိမ်သက်သွားတယ်။
အတန်ကြာတဲ့အခါကျတော့မှ…။
” ခင်ဗျား ပြောတာကို ကျုပ် လက်ခံပါတယ်။ တကယ်တမ်းပြောရရင် ကျုပ်လည်း ဒီဘဝြကီးကို စိတ်ပျက်လှပြီ။ ဒီဘဝြကီးမှာ နေရတာ ဘာမှမကောင်းဘူး။ ကျုပ်ကို အားလုံးက ကြောက်နေကြတယ်။ ထိတ်လန့်နေကြတယ်။ အစကတော့ ဒါကို ကျေနပ်မိသလိုလို ဖြစ်ရပေမယ့် အချိန်ကြာလာတော့ ကျပြ် ၀မ်းနည်းလာရတယ်။ ကျုပ် ညတိုင်းငိုနေရတယ်။ သူများတွေ ရှင်လောင်းဖြစ်ပြီး သင်္ကန်း၀တ်တာမြင်ရင်လည်း ကျုပ်ငိုမိတယ်။ အမေ့ကို သတိရရင်လည်း ကျုပ်ငိုမိတယ်။ သူတို့ကိုလည်း မနာလိုစိတ်လည်း ဖြစ်ရတယ်။ ဒေါသလည်း ဖြစ်ရတယ်။ အခု ခင်ဗျားပြောသလို လုပ်မယ်။ ကျုပ် ဒီဘဝြကီးကနေ လွတ်သွားပြီး နောက်တစ်ကြိမ် လူဘ၀ကို ပြန်ရရင် သူများတကာတွေလို လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ သင်္ကန်း၀တ်ခွင့်ရပါစေလို့ ကျုပ် ဆုတောင်းမယ်…”
ရှင်လောင်းတစ္ဆေက ပြောရင်းနဲ့ ရှိုက်ကြီးတငင်ကို ငိုကြွေးတော့တယ်။
ငိုနေတဲ့သူ့ရဲ့ မျက်၀န်းဆီက သွေးမျက်ရည်စတွေက တလိမ့်လိမ့်ကျဆင်းနေတယ်။
ဒိုးညီနောင်တို့ ရှင်လောင်းတစ္ဆေကို ကြည့်ပြီး သနားစိတ်၀င်မိကြတယ်။
ဦးသိဒ္ဒိကတော့ မကောင်းတဲ့အရာတွေကို စွန့်ပါယ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့ ရှင်လောင်းတစ္ဆေကို ကြည့်လို့ ဂရုဏာသက်နေမိခဲ့တယ်။
အဲ့ဒီ့နောက်မှာတော့…။
ရှင်လောင်းတစ္ဆေက ရွာထဲကို မ၀င်တော့ဘဲ လှည့်ပြန်သွားခဲ့ပြီး ဦးသိဒ္ဒိနဲ့ ဒိုးညီနောင်တို့ကတော့ ရွာထဲကို ပြန်၀င်ခဲ့ကြပါတော့တယ်…။
*******
နောက်တစ်နေ့မှာတော့…။
အင်းချောင်းရွာရဲ့ ရွာဦးကျောင်းတိုက်ဆီမှာ တစ်ရွာလုံးက တရားနာပရိတ်သတ်တွေနဲ့ ပြည့်လုပြည့်ခင်ဖြစ်နေတယ်။
အရှေ့ဆီကနေ တရားဟောကြားတော်မူနေတဲ့ သံဃာတော်တွေထံဆီမှာတော့ တစ်ရွာလုံးက ဆပ်ကပ်လှူဒါန်းထားတဲ့ သင်္ကန်းပရိက္ခရာတွေ။
တရားဟောကြားမှု ပြီးဆုံးတဲ့အခါကျတော့ လှူဒါန်းမှု အစုစုတို့အတွက် သံဃာတော် အရှင်သူမြတ်တို့က အရှေ့က တိုင်ပေးပြီး ဒေါ်အုံး ဥိးဆောင်တဲ့ တရားနာပရိတ်သတ်တို့က ရေစက်ချ အမျှအတန်းပေးဝြေကတော့တယ်။
သာဓုခေါ်ချိန်မှာကျတော့ အားလုံးရဲ့အသံတွေအထဲမှာမှ သြရှရှနဲ့ အသံတစ်သံက တစ်မူကွဲထွက်နေတာကို အားလုံး သတိထားမိခဲ့ကြတယ်။
နောက်တော့ ကျောင်း၀န်းထဲကနေ ထွက်ခွာသွားတဲ့ မြင်းခွာသံတချို့…။
အဲ့ဒိအချိန်ကစလို့ ရှင်လောင်းတစ္ဆေပေတိုးရဲ့ ခြောက်လှန့်မှုကို အင်းချောင်းရွာဆီတင်မက နတ်ကြီးကမ်းပါးဆီမှာပါ ထပ်မကြုံကြရတော့ဘူး။
ပေတိုးတစ်ယောက် ဘယ်ဘ၀ ဘယ်ဋ္ဌာနီဆီကို ရောက်သွားတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူကမှ အတတ်မသိကြပေမယ့် လွတ်ကျွတ်သွားပြီဆိုတာကတော့ သေချာသလောက်ပါပဲ။
ဒီအဖြစ်အပျက်နဲ့ ကြုံဆုံခဲ့ပြီးနောက်မှာတော့ ဦးသိဒ္ဒိနဲ့ ဒိုးညီနောင်တို့ဟာ ခနောင်ဆိုတဲ့ ရွာဆီကို ရောက်ခဲ့ကြရပြီး အဲ့ဒီ့ရွာမှာ ကြုံတွေ့နေရတဲ့ အခက်အခဲတစ်ခုကို ဖြေရှင်းပေးဖို့ အကြောင်းဖန်လာခဲ့ပြန်ပါတယ်။
ဒီအကြောင်းကိုတော့ ” နတ်ရုပ်တစ်ရာချောက်…” ဆိုတဲ့ ဇာတ်လမ်းမှာ စောင့်မျှော်ဖတ်ရှုပေးကြပါဦး…။
ပြီးပါပြီ။
နောင်ရိုး(ဆေးတပ်)